Etappe 5 van The World Challenge
Dit blog is inmiddels gesloten, want Etappe 5 is afgelopen!
Op 5 oktober 2018 ging The World Challenge Etappe 5 van start. De autoreis loopt van Perth in het westen van Australië naar het zuidoosten, Hobart in Tasmanië. Hieronder vind je de laatste ervaringen van de Challenge, inclusief foto- en filmmateriaal!
Van het Australië avontuur
Deel 27 (De Finish)
Vandaag de laatste etappe. Geen makkelijke uitrij-etappe, maar een stevige van 480 kilometer waarvan 150 kilometer onverhard worden afgelegd. De klim van The Jacobs Ladder blijkt een mysterie, het zicht is beperkt tot 4 meter…
Dan door naar de oostkust van Tasmanië. Een bezoek aan the Bay of Fires en vervolgens een prachtige route langs de kust naar de hoofdstad van dit prachtige eiland; Hobart.
Iedereen finisht op tijd, handen worden geschud, foto’s gemaakt en vinkjes uitgedeeld. De avond wordt besloten met sparkling wine van uiteraard Tasmaanse bodem en met een tafel vol met lokale gerechten.
De 32 dagen, 26 etappes en bijna 12.000 kilometer zijn omgevlogen. Perth ligt ver achter ons, de kust, het mulle zand, de ruige Outback, de bergen en de steden Sydney en Melbourne met als sluitstuk Tasmanië. Dat is de vijfde etappe van the World Challenge in een notendop.
Tot de volgende Challenge!
Van het Australië avontuur
Deel 26
Ook vandaag geen korte broek. Het klimaat op het grootste eiland van Australië, na Australië zelf uiteraard, is totaal verschillend van het klimaat in Australië. Dat betekent ook een ander landschap en een andere inrichting van het landschap. In tegenstelling tot grote delen van Australië is Tasmanië vooral heel erg groen. Het regent er net zoveel als in Nederland en de temperatuur in het voorjaar is ook vergelijkbaar. Kortom, een geleidelijke overgang naar het weer in Nederland!
De een na laatste etappe staat in het teken van de Tasmaanse duivel. Een lelijk, agressief vleesetend mormel dat goed te bekijken is in het opvangpark voor deze bijna uitgestorven bewoners van Tasmanië.
Dan door naar de eindbestemming voor vandaag. De zon breekt goed door en iedereen wordt hartelijk welkom geheten in het hart van de Tasmaanse wijnstreek. Morgen de allerlaatste etappe van de Challenge!
Van het Australië avontuur
Deel 24 & 25
Wel een hele korte etappe vandaag, waarschijnlijk de kortste etappe in de historie van CarChallenge. 4,3 kilometer om precies te zijn naar de ferry die de teams naar Tassy brengt, oftewel, Tasmanië in goed Nederlands.
De ferry vertrekt tegen de avond en tijdens de gezamenlijke lunch in de stad trekt de wind aan en helaas voor diegene die liever niet op een boot stappen, de wind gaat niet meer liggen.
Voordat de boot aan de oversteek naar Tassy begint vloeit het bier rijkelijk en niemand vreest het humeur van de Bass Straight. Helaas blijkt dat geen goede veronderstelling…
De volgende ochtend worden de teams vroeg gewekt door de kapitein. De overtocht heeft wat sporen achter gelaten, niemand ziet er al te uitgerust uit. Het is koud en guur op Tasmanië. Gelukkig knapt het weer in de loop van de dag wat op en met de zon erbij wordt het een mooie etappe langs de prachtige kust van Tasmanië.
Alleen de waypoints geven nog al eens verwarring, beter gezegd: de navigator wil nog wel eens een waypointje overslaan als er teveel staan. Dat lijkt lekker makkelijk, maar leidt meestal tot verwarring en vandaag vooral tot een modderbad. De uitzichten zijn indrukwekkend, het aantal korte hikes goed voor lijf en leden, maar de korte broek had beter in de koffer kunnen blijven…
Van het Australië avontuur
Deel 23
Weg van de wijnvelden, de eerste bergen liggen in het verschiet. Alles is relatief, waar je in Bolivia en Tibet gemakkelijk op hoogvlaktes rondrijdt die hoger zijn dan de hoogste Europese berg (de Mont Blanc 4.848 meter), behoort hier een berg van 1.600 meter al tot de eredivisie.
In het eerste echte dorp van vandaag tref je winkels met skiverhuur en dikke winterjassen. Niet van toepassing op dit jaargetijde, het is volop lente in dit deel van Australië. De eerste bergpas is gedeeltelijk onverhard, de tweede is geheel van gravel. De bochten zijn krap en tegenliggers hebben een beetje de neiging in het midden te rijden, want ja, wie rijdt hiér nu?
Na ruim 300 kilometer wordt het drukker, Melbourne komt dichterbij. Inmiddels uitgegroeid tot een metropool van 5 miljoen inwoners vind je hier alles wat bij een grote stad hoort, waaronder files… Een vreemd fenomeen na zoveel kilometers in het achterland van Australie te hebben afgelegd. Twee rustdagen in Melbourne voordat we verder trekken richting de onvermijdelijke finish.
Van het Australië avontuur
Deel 22
Eerst langs de Nasa en dan beginnen aan de eerste bergetappes van deze Challenge. Een opwarmer dan, morgen pas één van de buitencategorie.
Slechts 40 kilometer onverhard, een eitje vergeleken met de schier eindeloze tracks in de Outback. Maar wel 40 kilometer met veel bochten, heftige stijgingspercentages en soms een tegenligger van formaat.
Het is een groene dag vandaag. De zon staat hoog aan de hemel, de temperatuur is sinds weken onder de 30 graden (net dan) en de weilanden liggen er vruchtbaar bij. Er zijn genoeg lunchgelegenheden en aan het einde van de dag bereiken we de wijngaarden van Zuidoost -Australie. Een pintje op de parkeerplaats bij aankomst en een prima diner met wijnen aan de voet van de wijngaard. Morgen op naar de tweede stad van Australië, Melbourne!
Van het Australië avontuur
Deel 20 & 21
Twee dagen rust in Sydney. Een culturele ervaring in de grote zaal van het Opera House onder leiding van het London Symphony Orchestra, de Harbor Bridge beklimmen voor de durfal en een geweldige culinaire avond met uitstekende wijnen in Woolloomooloo. Kortom, na de Outback de revelatie van het leven in een wereldstad!
Dan door naar het zuiden. Eerst vieren we de ontmoeting met de zee aan de oostkant van Australië. Kortom, de oversteek vanuit het Westen is volbracht. De route naar het zuiden is geheel verhard en je bent niet in Australië geweest als je niet de hoofdstad Canberra hebt aangedaan. Een bijzondere – eigenlijk saaie – stad die ontstaan is omdat de rivaliserende steden Melbourne en Sydney niet alle twee hoofdstad konden zijn…
Morgen de bergen in en op zoek naar meer onverharde wegen!
Van het Australië avontuur
Deel 19
Je zal ‘m maar voorbij zien vliegen en je realiseren dat dat echt jouw GoPro is die je op de auto had gemonteerd. Met alle beelden van je trip nog op het kaartje dat nog in de GoPro zit. Dat leidt tot een grootschalige zoekactie in de berm langs de highway met 100% resultaat; wat een geluk!
Dan via het glooiende achterland van Sydney door naar deze miljoenenstad. Het contrast met de Outback kan niet groter, van helemaal niets naar de drukte van de grote stad. De drukte wordt nog extremer als blijkt dat Harry en Megan in ‘ons’ hotel verblijven. Politie, beveiligers, trage liften en mensen die een glimp op willen vangen van dit bekende stel. Zou Harry toch niet liever een weekje met CarChallenge de Outback in willen…
De avond wordt in stijl besloten. Een optreden van het London Symphony orkest in het Operahouse, kunst op hoog niveau.
Van het Australië avontuur
Deel 18
De laatste Outbackdag van de Challenge. Nog slechts 400 kilometer onverharde weg naar het asfalt en die 400 kilometers worden uiteraard vlot afgelegd. Enerzijds omdat het een mooi strakke gravel weg is, anderzijds omdat iedereen na zoveel onverharde kilometers gewend is aan het onverharde sturen.
Snelheden lopen ver uit de legaliteit, maar ach; nergens een speed trap te bekennen. Op het moment dat het asfalt wordt bereikt is het tijd de banden op spanning te brengen en worden nog 400 verharde kilometers aan de etappe toegevoegd. En daarmee is het zonder meer de langste etappe van de gehele Challenge.
Het is wennen aan de drukte van het kleine stadje. Verkeerslichten en een ware rij auto’s, het lijkt wel bewoond! Morgen definitief op weg naar de stad, Sydney is nog slechts 400 kilometer rijden!
Van het Australië avontuur
Deel 17
Vandaag door de zandbak verder richting het oosten. De bergen laten we achter ons, maar de kangoeroes reizen met ons mee. Het lijkt erop dat het motto ‘des te verder richting het oosten, des te meer springende vrienden’ hier geldt. Uiteraard vergezeld door emoes en af en toe een kameel.
Vandaag vooral veel wit zand. Banden op lage spanning en als een kameel de woestijn door. Sommigen blijven rekenen want die ene pomp ergens halverwege moet wel gehaald worden!
Op de eindbestemming wordt het een feest. Onder de veranda vloeit de wijn en het bier rijkelijk. De Outback biefstukken smaken uitstekend en het is de uitbaatster die zelf ook aanschuift met een glas. Verjaardagstaart wordt gebakken en sommigen vrezen de vroege ochtend…
Van het Australië avontuur
Deel 16
De lange rechte onverharde stukken worden ingewisseld voor een lastig 4×4 track. Het begint makkelijk, maar naarmate de kilometers vorderen wordt het steeds lastiger. Hoge of lage gearing? Dat is afhankelijk van de ondergrond en de steilte, maar sommigen experimenteren ook met het blokkeren van het differentieel en ontdekken zo knoppen in de auto die nog nooit gebruikt zijn.
Wat altijd een risico is, is dat je een band kapot rijdt. Eén team presteert het niet alleen een band aan gort te rijden, maar ook een goed reservewiel te verliezen. Af en toe controleren of de boel nog vast zit is niet helemaal overbodig…
Alle geluk; het wiel verkiest niet de vrije wereld maar valt keurig midden op de track en blijft daar liggen. Bij aankomst herenigt een achteropkomende Challenger het reservewiel weer met de rechtmatige eigenaar. Een prachtige etappe die eindigt met een barbecue in de bergen, morgen weer een stukje richting bewoonde wereld…
Van het Australië avontuur
Deel 14 & 15
De Outback en WiFi gaan lastig samen, vandaag dus twee in één. Ayers Rock is leuk, maar als doorgewinterde CarChallenger wil je veel meer. De onverharde doorsteek naar Sydney is begonnen en daar haalt iedereen meer goesting uit dan het gezamenlijk staren naar een rode kiezel, met 2000 toeristen voor, én achter je
Helemaal eerlijk is dit niet, Ayers Rock is absoluut prachtig en bijzonder, maar het massatoerisme dat daar omheen is ontstaan, is een beetje teveel.
450 onverharde kilometers brengen ons in het letterlijke hart van Australië, het geografische middelpunt. Dan door naar het oosten en bij gebrek aan voldoende accommodatie is het voor een aantal deelnemers kamperen vannacht. Leeglopende luchtbedden, thuisgelaten slaapzakken en het feit dat de temperatuur met 25 graden zakt maken het een nacht om niet snel te vergeten.
’S ochtends opwarmen gebeurt bij de nabij gelegen warmwaterbronnen, en voor deze nacht mogen de luchtbedden in de shredder; niet meer nodig. Er volgen meer prachtig onverharde kilometer, waarbij het landschap toch iedere keer anders is. Ze brengen ons dichter bij Sydney, nog slechts 2 miljoen stappen resten…
Van het Australië avontuur
Deel 13
Naar het hart van Australië, het toeristisch centrum en de plaats waar velen (vooral Aziaten) worden ingevlogen om die ene kiezel te bekijken die hier midden in de droge wildernis te bewonderen is. De organisatie is weer compleet nadat het Desert Foxx team is aangesloten. Overigen kan Wouter weer direct aan de slag, er moet een wielophanging worden gerepareerd.
Behalve Ayers Rock is er meer te zien vandaag. Iedereen doet het op zijn eigen manier. Met de helikopter, te voet of met auto naar de Olga’s en tevens de omgeving verkennen. Gelukkig maar één nacht, morgen laten we de toeristenstroom weer achter ons en beginnen we aan onze doorsteek naar het oosten. 5 dagen échte Outback, 5 dagen geen asfalt onder de wielen!
