The India & Nepal Challenge
Blog 2
De douane beambte maakt kopiëen van onze paspoorten. De vier peertjes in het plafond beginnen te flikkeren – elke keer als de printer loopt. Het laatste blaadje wordt het elektrische circuit te veel, de stroom valt uit. Het is één van de grotere grensposten tussen India en Nepal. Voor de grens met Nepal staat zes kilometer file met vrachtauto’s. Voor de grens met India staan vijf trucks. Het is tekenend voor de Nepalese economie – die draait toch vooral op binnenlandse handel en tourisme. De route van Pokhara naar Kathmandu is een met goud omrande etappe als je van autorijden houdt. De onverharde paden kronkelen door het laaggebergte ten zuiden van de Himalaya.
Vanuit Kathmandu kun je – als het weer het toelaat – richting Mount Everest Basecamp vliegen. Waar bergklimmers een aantal dagen aan de hoogte moeten wennen alvorens ze de klim wagen. Het is een adembenemende helikoptervlucht die je alleen kunt doen als je écht mazzel hebt. En die mazzel hadden we. Het weer was kraakhelder en we hadden uitzicht over een aantal van de hoogste bergen ter wereld. Waaronder Mount Everest. Rechtop staan, laat staan lopen is op deze hoogte eigenlijk geen doen.
’S middags gaan we op zoek naar een donkerder onderwerp van het leven. De dood. Al moet gezegd worden dat de Hindoeistische cultuur hier een kleurrijke aangelegenheid van maakt. Bij de Pashupatinath Tempel worden in een razend tempo overledenen aan de river geofferd. Door ze in versierde houtstapels publiek te cremeren. Met de nadruk op publiek, het is een drukte van jewelste. Niet alleen nabestaanden, maar ook houthandelaren, gelovigen, vogels, apen en honden zijn van de partij.
